Προς τον Πρόεδρο  Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Χαλκηδόνος

Κώστα Πλαγάκο.

 Πρόεδρε καλά τα άρθρα σου για τον συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης,  αλλά στα λόγια όλοι όλα τα κάνετε και τα λέτε τέλεια, στις πράξεις κολλάτε και κάνετε άλλα.
 Σαν παράδειγμα πάρε την εκλογή του συμπαραστάτη για το Δήμο Χαλκηδόνος, τα πόσα ευτράπελα και τρελά έγινα κατά τη διαδικασία εκλογής του(που φυσικά δεν έγινε), και τη στάση που κράτησαν οι σύμβουλοι της παράταξης  που είσαι και εσύ στέλεχος και  όπου έγινε πράξη το <τρείς  λαλούν και δυο χορεύουν>.

Τι έγινε λοιπον αυτό που λέει το πνεύμα του νόμου και που λες και εσυ στο αρθρο σου ; γιατί δεν τα είπες αυτά στον Δήμαρχο και στο Δημοτικό συμβούλιο ; τι έγινε; τωρα σου ήρθε η Θεία φώτηση λόγω των ημερών του Πάσχα;
Που πήγε η συναίνεση για την εκλογή του συμπαραραστάτη στο Δήμο Χαλκηδόνος οταν έπρεπε να υπάρχει ; 
 Μα όλα βέβαια  στο βωμό των προσωπικών σας σχέσεων και στην  εξώφληση των  προεκλογικών σας γραμματίων.

Λοιπόν καλά τα άρθρα σου, αλλά για τους άλλους,  που δεν ξέρουν τι στάση κράτησε όλη η συμπολίτευση και μαζί και εσύ στο συγκεκριμένο θέμα, και όχι για τους δημότες του Δήμου Χαλκηδόνος που παρακολουθούν από κοντά τα όσα γίνονται στο νέο δήμο, και ξέρουν το πώς λειτουργήσατε όλοι στο συγκεκριμένο θέμα.

"Συμπαραστάτης του δημότη": Ευρύτερες συναινέσεις ή μονοκομματικές επιλογές;

Του Κωνσταντίνου Πλαγάκου

(Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Χαλκηδόνας)

Μία από τις αλλαγές που εισάγει στα δρώμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης ο «Καλλικράτης» είναι η θέσπιση του, περίφημου πλέον, «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης». Συγκεκριμένα, ο νομοθέτης λαμβάνοντας υπόψη του παραμέτρους, όπως τα...

πολυσυζητημένα προβλήματα κακοδιοίκησης στους Δήμους, την ελλιπή ενημέρωση των δημοτών για θέματα που άπτονται των συμφερόντων τους, την μεροληπτική συμπεριφορά που πολλές φορές επιφυλάσσουν προς τους δημότες τους οι διοικούντες τους Δήμους, την υπερφόρτωση του Δημάρχου από αιτήματα και παράπονα είτε μεμονωμένων πολιτών είτε συλλογικών φορέων αλλά και τις χρόνιες δικαστικές αντιπαραθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολλές φορές οι Δήμοι με πρόσωπα και εταιρίες που συναλλάσσονται με αυτούς ή απλώς εμπλέκονται στις δραστηριότητές τους, εισάγει έναν καινοτόμο θεσμό για την τοπική αυτοδιοίκηση, τον οποίο και ονομάζει «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης».

Αποστολή του «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης» είναι η διαμεσολάβησή του μεταξύ θιγόμενων πολιτών και επιχειρήσεων από τη μία πλευρά και του Δήμου από την άλλη πλευρά με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων που καταγγέλλονται εξαιτίας κακοδιοίκησης των υπηρεσιών του Δήμου, των νομικών προσώπων και των επιχειρήσεών του.

Το πρόσωπο που θα κληθεί να υπηρετήσει το αξίωμα αυτό, ως γνωστό, προέρχεται από τους εκτός Δημοτικού Συμβουλίου πολίτες και σύμφωνα με τη σχετική διάταξη του Ν. 3852/2010 πρέπει να είναι «εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας». Προϋπόθεση δε εκλογής του είναι να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 2/3 των δημοτικών συμβούλων, κάτι που σημαίνει ότι η παράταξη που βρίσκεται στη διοίκηση του Δήμου δεν μπορεί να επιλέξει και να εκλέξει το πρόσωπο αυτό αν δεν υπάρχει και η θετική ψήφος αν όχι σύσσωμης, τουλάχιστον μερίδας της αντιπολίτευσης.

Από τη στιγμή, λοιπόν, κατά την οποία ένα πρόσωπο εκλέγεται «Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης» σημαίνει ότι το πρόσωπο αυτό αφενός τυγχάνει ευρείας αποδοχής, δεδομένου ότι συγκέντρωσε τις ψήφους δημοτικών συμβούλων περισσότερων παρατάξεων, και αφετέρου ότι το πρόσωπο αυτό θα λογοδοτεί όχι μόνο στην πλειοψηφούσα παράταξη αλλά και στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, διότι κατέλαβε το αξίωμα αυτό χάρις στη συναίνεση συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Εφόσον, λοιπόν, συντρέχουν οι δύο αυτές προϋποθέσεις αυξάνουν οι ελπίδες και οι πιθανότητες το πρόσωπο αυτό να ανταποκριθεί στην αποστολή του και να λειτουργήσει ως πραγματικός Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης.

Έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η έντονη φημολογία που έχει αναπτυχθεί εδώ και καιρό ότι λόγω της αδυναμίας της πλειοψηφίας των Δήμων της χώρας μας να εκλέξουν «Συμπαραστάτη του Δημότη και της επιχείρησης» θα υπάρξει τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε και από μόνη της η παράταξη που βρίσκεται στη διοίκηση του Δήμου να μπορεί να επιλέξει και να εκλέξει αυτό το πρόσωπο μάλλον δεν βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η εκλογή του «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης» δεν θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός αλλά το μέσον για μία αποτελεσματικότερη, δικαιότερη και περισσότερο σύγχρονη, δηλαδή λιγότερο γραφειοκρατική διοίκηση, η οποία με τη σειρά της ορθότερο είναι να θεμελιωθεί σε ευρύτερες συναινέσεις και όχι σε μονοκομματικές επιλογές.

Και η απάντηση στο άρθρο σου που έχουμε δημοσιεύσει και παλαιότερα

Συμπαραστάτες χωρίς συμπαράσταση

Παρουσιάστηκε ως εργαλείο προστασίας του δημότη και των επιχειρήσεων από την κακοδιοίκηση και τη διαφθορά. Ναυάγησε όμως όταν τα κόμματα επιχείρησαν να τον ελέγξουν.

 Σύμφωνα με τον «Καλλικράτη», ο θεσμός του «Συμπαραστάτη» θα αποτελούνταν από πρόσωπα «εγνωσμένου κύρους», τα οποία θα δέχονταν καταγγελίες. Κάτι σαν τοπικός Συνήγορος του Πολίτη.

Πού κόλλησε η ιστορία; Η διαδικασία ανάδειξης προσώπου «εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας» -όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η σχετική νομοθεσία- απαιτεί οι υποψήφιοι να συγκεντρώσουν την ισχυρή πλειοψηφία των 2/3 στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια. Ήταν όμως ποτέ δυνατόν να συμφωνήσουν οι περισσότερες παρατάξεις μεταξύ τους;

Έτσι μόνο οι τέσσερις από τις δεκατρείς αιρετές περιφέρειες βρήκαν πρόσωπο κοινής αποδοχής για τη συγκεκριμένη θέση. Ακόμη χειρότερη η αναλογία στην περίπτωση των δήμων. Από τους εκατόν ογδόντα δήμους, που υποχρεώνονταν βάσει του νόμου να εκλέξουν, τα κατόρθωσαν μόνο οι είκοσι!

Κατά κύριο λόγο λοιπόν τόσο στους δήμους όσο και στις περιφέρειες πρυτάνευσαν παραταξιακές λογικές και θριάμβευσε η μικροπολιτική. Υπήρξαν έντονες διεργασίες και πλούσιο παρασκήνιο σχεδόν σ' όλα τα δημοτικά ή περιφερειακά συμβούλια.

Οι περισσότερες υποψηφιότητες ήταν κομματικές, φίλοι και γνωστοί των τοπικών αρχόντων, ακόμη και στενοί συνεργάτες τους. Σχεδόν σ' όλη την Ελλάδα η κάθε παράταξη στα συμβούλια πρότεινε έναν δικό της υποψήφιο. Οι τοπικοί και περιφερειακοί άρχοντες ήξεραν ότι αποκλείεται να συγκεντρώσει ο «εκλεκτός» τους τα 2/3 των ψήφων που χρειάζονταν ώστε να εκλεγεί. Έτσι ενώ ο νόμος προέβλεπε ότι μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου έπρεπε να είχε ψηφιστεί ο καταλληλότερος για τη θέση, εκείνοι φρόντισαν να αφήσουν το θεσμό... ορφανό.

Έτσι η εικόνα που παρουσιάζεται σ' ολόκληρη τη χώρα είναι η εξής:

*Στην Κρήτη, μόνο ο Δήμος Χερσονήσου έχει σήμερα «Συμπαραστάτη».

*Σ' ολόκληρο το Αιγαίο μόνο ο Δήμος της Κω!

*Ιδια εικόνα και στη διοικητική περιφέρεια Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας, αφού κατάφερε να εκλέξει μόνο ο Δήμος Διρφύων - Μεσσαπίων στην Εύβοια.