Αμετανόητοι

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ  (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Όταν ένας δήμος, όπως χθες στη Θεσσαλονίκη, προκηρύσσει θέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου για τις υπηρεσίες καθαριότητας και μπαίνουν στην ουρά χιλιάδες άνθρωποι, μήπως γίνουν οι τυχεροί που θα κερδίσουν με σκληρή δουλειά το δικαίωμα στη ζωή για 8 μήνες (!), τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής αποκαλύπτονται σε όλες τους τις διαστάσεις.

ΤΙ ΝΑ κάνουν τα πάντα πρόθυμα κανάλια; Πόσο μπορούν να αποκρύπτουν την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε; Πόσο μπορούν να φτιασιδώνουν το πρόσωπο μιας κυβέρνησης που τρικλίζει αλλά συνεχίζει να βαδίζει στις οδούς των αδιεξόδων της;

ΟΤΑΝ σχεδόν κάθε οικογένεια έχει πλέον έναν άνεργο τουλάχιστον ή έναν που τον ετοιμάζουν να τον ξαποστείλουν «συστημένο» στην ανεργία, κανένα κανάλι, καμία εκπομπή και κανένα σίριαλ δεν σε κάνει να ξεχνιέσαι ή να παραμυθιάζεσαι.

ΟΛΟΙ βέβαια γνωρίζουμε ότι οι πολιτικοί δεν είναι απλοί άνθρωποι. Δεν ξέρουν τι θα πει ανεργία, δεν βλέπουν τους συμπολίτες τους που ψάχνουν κουρέλια και ξεροκόμματα στους σκουπιδοτενεκέδες, αγνοούν τι σημαίνει αγωνία για το μεροκάματο, δουλειά με το κομμάτι ή διπλή δουλειά με το μισό μισθό.

ΓΙ' ΑΥΤΟ βάζουν την υπογραφή τους για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και όποιων μέτρων λειτούργησαν ως ασπίδα για τον κόσμο της εργασίας. Γι' αυτό δημιουργούν με όχημα τον «Καλλικράτη» Γκράβες παντού! Σχολεία-χωριά με αμέτρητους μαθητές σε κάθε συγκρότημα, σχολεία-όχημα για την εκπαίδευση της αμάθειας.

ΓΙ' ΑΥΤΟ οδηγούν τα νοσοκομεία στην εξαθλίωση, τα ασφαλιστικά ταμεία στο κόκκινο, τις παροχές στο μηδέν και την κοινωνική πρόνοια στο... μουσείο.

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ που μας ετοιμάζουν θα δουλεύουμε πολύ, όταν βρίσκουμε δουλειά, και θα αμειβόμαστε λίγο, για να μπορούν οι ηγέτες μας να δηλώνουν περήφανοι για το έργο τους στις διεθνείς συναντήσεις στις οποίες συμμετέχουν και στη διεθνή καριέρα που ορέγονται.

ΠΟΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ; Πολύ πριν τη χώρα έχει χρεοκοπήσει το πολιτικό της σύστημα και αυτοί που το εκπροσωπούν. Μόνο που αυτοί θέλουν, άλλη μια φορά, να στείλουν σε εμάς το λογαριασμό για τα δικά τους σπασμένα.

ΓΙ' ΑΥΤΟ θυμούνται το διάλογο μόνο όταν βρίσκονται μπροστά σε ακόμη μια, από τις πολλές, υποδοχή... αποδοκιμασιών.

Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ είναι μακρύς και κάθε ημέρα μεγαλώνει. Παπανδρέου στο Βερολίνο, Πάγκαλος εδώ, εκεί, αλλά και στο Παρίσι, Γερουλάνος στο Ηράκλειο, Σαχινίδης στον Βόλο, Διαμαντοπούλου και Λοβέρδος σε κάθε γωνιά της χώρας. Όλοι τους θυμήθηκαν την ανάγκη διαλόγου και επικαλέστηκαν τη δημοκρατία μόνο όταν βρέθηκαν στη δίνη της αγανάκτησης.

ΕΧΟΥΝ βέβαια ακόμη ένα κοινό σημείο όλοι τους: Ποτέ δεν κάνουν στοιχειώδη έστω αυτοκριτική. Όλοι τους, σαν επαγγελματίες ιεροκήρυκες σε κάποια κωμόπολη των ΗΠΑ, καυτηριάζουν τις κακές μας συνήθειες και ζητούν να μετανοήσουμε πριν να είναι αργά.

ΟΙ ΙΔΙΟΙ πάντως παραμένουν αμετανόητα πιστοί μόνο στα τέσσερα «Ευαγγέλια» του Μνημονίου.