Οι δήμοι (ξανά) στο ρόλο του επαίτη

 

Οι προϋπολογισμοί των δήμων θα είναι δραματικά συρρικνωμένοι φέτος. Ο λόγος είναι απλός. Δεν στέλνει χρήματα το κράτος, οπότε δεν υπάρχουν κονδύλια να προϋπολογιστούν από τους δήμους. Τόσο απλά, τόσο κυνικά…

…Και επί της ουσίας; Για ποια ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση μιλάμε ή καλύτερα μας μιλάνε προεκλογικά, όταν δεν υπάρχει στοιχειώδης οικονομική αυτοτέλεια; Μπορεί μία δημοτική αρχή να λειτουργήσει με δικούς της πόρους; Όχι. Μπορεί μία δημοτική αρχή από μόνη της να λύσει το οικονομικό πρόβλημα του δήμου; Και πάλι όχι. Έχει κονδύλια; Όλες οι απαντήσεις είναι αρνητικές για έναν απλό λόγο: οι θεσμοί της αυτοδιοίκησης εξαρτώνται οικονομικά από το κράτος. Αν η κυβέρνηση δεν δώσει χρήματα, τότε οι δήμοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ανεξάρτητος οργανισμός χωρίς οικονομική αυτάρκεια δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να ασκείς πολιτική αν δεν έχεις τα κονδύλια. Αν δεν έχεις πόρους οι οποίοι δεν θα περνούν από τα ταμεία του κράτους και θα δίνονται στους δήμους, όταν και αν έχει το κράτος.

Τι μπορείς να κάνεις; Να συζητάς. Να οραματίζεσαι χωρίς αποτέλεσμα, όμως... Να επιχειρείς μέσω της επικοινωνίας να δημιουργήσεις την ψευδαίσθηση ότι κάτι γίνεται. Ή ακόμη, στην καλύτερη περίπτωση, να ασκείς μια συνετή διαχείριση για να έχεις την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ουσιαστική πολιτική ( αυτοδιοικητική πάντα σε όλες τις εκφάνσεις της από την ανάπτυξη μέχρι την κοινωνική πολιτική) δεν μπορείς να ασκήσεις. Αυτή είναι μία πραγματικότητα η οποία που ούτε ο Καλλικράτης ήρθε να αλλάξει…