Επί ποδός… οι ροδακινοπαραγωγοί

“Εξευτελιστικές” χαρακτηρίζουν τις τιμές του ροδάκινου οι παραγωγοί και, επικαλούμενοι “το αυξανόμενο κόστος παραγωγής και τις λανθασμένες διαχειρίσεις πολλών «υπευθύνων»” υποστηρίζουν ότι βρίσκονται “στο βάλτο της οικονομικής εξαθλίωσης, και στον πλήρη αποπροσανατολισμός από μια κερδοφόρα αειφόρο γεωργική εκμετάλλευση και ανάπτυξη”.

Γι αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους , η Συντονιστική Επιτροπή Αγροτικών Συλλόγων Πέλλας καλεί όλους τους γεωργοκτηνοτρόφους σε συνέλευση στο πνευματικό κέντρο Σκύδρας την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011 στις 7:00 μ.μ με θέμα: Κινητοποίηση για την άρση του νέου κανονισμού του ΕΛΓΑ.

“Χρόνια τώρα η διοίκηση του ΕΛΓΑ με τις άδικες κατανομές αποζημιώσεων στους αγρότες, η Πολιτεία με την εσκεμμένη ίσως αδιαφορία της για την ενίσχυση του κοινωνικού του χαρακτήρα, κάποιοι έμποροι, συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών με την μη απόδοση της εισφοράς του 3% στον ΕΛΓΑ οδήγησαν τον οργανισμό σε υπερχρέωση και οικονομικό αδιέξοδο.  Όλες αυτές τις ευθύνες που δεν είναι δικές του καλείται να πληρώσει ο αγρότης”, υποστηρίζουν οι γεωργοκτηνοτρόφοι στην ανακοίνωσή τους.

Επισημαίνουν ότι, με το νέο κανονισμό του ΕΛΓΑ “καθιερώνεται η υποχρεωτική ασφάλιση που προπληρώνεται στην αρχή του έτους με τη δήλωση του ΟΣΔΕ χωρίς να παρέχει εγγύηση πλήρους ασφαλιστικής κάλυψης σε περίπτωση ζημιάς. Τώρα το 3% που πλήρωνε επί των τιμολογίων πώλησης γίνεται 4% επί της συνολικής γεωργικής παραγωγής (ανεξάρτητα αν πουλήσει την παραγωγή του ή όχι). Για τους κτηνοτρόφους αυξάνεται από 0,50% σε 0,75%.  Λόγω του ανταποδοτικού νέου του χαρακτήρα η αποζημίωση θα ναι ανάλογη με τα έσοδα του ΕΛΓΑ κι όχι με τις ανάγκες αποζημίωσης.  Αυτό συνεπάγεται την είσοδο ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή μιας που καθιερώνεται η επιδότηση ασφάλιστρου σε όσους καταφύγουν σε ιδιώτες κι όχι στον ΕΛΓΑ”.

Οι αγρότες και κτηνοτρόφοι της Πέλλας κατηγορούν την κυβέρνηση ότι τους ωθεί σε ξεκλήρισμα και αναρωτιούνται: “Αυτό δεν είναι απλά άδικο μα παράλογο να «φταίει το γαϊδούρι και να χτυπάμε το σαμάρι»;