Εσωτερική πτώχευση

«Η (ΔΕΥΤΕΡΗ) μεγάλη σφαγή των εισοδημάτων» θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ο τίτλος των χθεσινών ανακοινώσεων του νέου υπουργού Οικονομικών.

Κι αν πέρσι η σφαγή αυτή περιορίστηκε στο δημόσιο τομέα και τους συνταξιούχους, φέτος επεκτείνεται παντού. Με τη μέθοδο της «έκτακτης» (τι σόι έκτακτο είναι ένα μέτρο που θα ισχύσει για πέντε χρόνια;) εισφοράς θα φορολογηθούν σχεδόν όλοι οι φορολογούμενοι που ΔΗΛΩΝΟΥΝ εισοδήματα.

Η ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΗ της λέξης («δηλώνουν») έχει διπλή σημασία. Πρώτον, διότι οι φορολογούμενοι που καλούνται σήμερα να (ξανα)πληρώσουν είναι οι συνεπέστεροι. Δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους και, επιπλέον, έχουν ήδη φορολογηθεί στην πηγή. Η εκ νέου φορολόγησή τους είναι διπλά άδικη και η αδικία αυτή συνιστά πολιτική και κοινωνική ανηθικότητα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, διότι η ανάγκη να φορολογηθούν ξανά οι ίδιοι άνθρωποι προκύπτει από το γεγονός ότι κάποιοι άλλοι ΔΕΝ πληρώνουν. Φορολογούμενοι με τα ίδια ή και μεγαλύτερα εισοδήματα με αυτούς που πληρώνουν, έχουν τον τρόπο να μην τα δηλώνουν, αφού οι μηχανισμοί του κράτους αποδεικνύονται ανίκανοι να τους εντοπίσουν και να τους υποχρεώσουν να πληρώσουν.

ΤΟ ΣΠΟΡ της φοροδιαφυγής είναι μεν διαχρονικό, αλλά στις σημερινές συνθήκες τείνει να προσλάβει ακραία εγκληματικά χαρακτηριστικά. Και για όσους το διαπράττουν και, κυρίως, για όσους έχουν την υποχρέωση να το καταπολεμήσουν και δεν θέλουν ή δεν μπορούν.

ΠΕΡΣΙ, όταν ανακοινώθηκε το πρώτο φοροεισπρακτικό πακέτο, η κυβέρνηση είχε το άλλοθι του επείγοντος. Σημάδια ότι θα απαιτηθούν κι άλλα μέτρα υπήρχαν πολλά. Φαίνεται ότι οι μόνοι που δεν τα έβλεπαν ήταν οι του υπουργείου Οικονομικών. Εκτός αν είχαν από τότε κατά νου να κάνουν τα ίδια, δηλαδή αυτά που ανακοινώθηκαν χθες: φοροεπιδρομή επί των συνεπών φορολογουμένων. Μιλάμε για υπερφορολόγηση των ίδιων ανθρώπων, για εισοδήματα που έχουν ήδη υποστεί από πέρσι παντός είδους μειώσεις, άμεσες και έμμεσες, οριζόντιες και κάθετες.

ΕΠΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ η κυβέρνηση αδυνατεί να βρει άλλες πηγές εσόδων πέρα από την υπερφορολόγηση των συνήθων υποζυγίων. Βολοδέρνει με τις αποκρατικοποιήσεις (ούτε μία δεν έχει γίνει), καμία αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας δεν έκανε, αδυνατεί να κάνει ουσιαστική περιστολή των κρατικών δαπανών.

ΜΟΙΡΑΙΑ καταφεύγει στην ίδια συνταγή, εξαπολύοντας φορολογικές επιδρομές εναντίον όσων έχουν ήδη πληρώσει διπλά και τριπλά. Δυστυχώς και ο νέος υπουργός Οικονομικών κατέφυγε στην πεπατημένη, που αποδεικνύεται λαιμητόμος για τα εισοδήματα της συντριπτικής πλειονότητας των ελληνικών νοικοκυριών.

ΥΠΑΡΧΕΙ και χειρότερο; Μπορεί και να υπάρχει. Με τέτοια μυαλά και τέτοια ανικανότητα, τίποτα δεν εγγυάται ότι του χρόνου δεν θα κληθούμε να πληρώσουμε το ίδιο ή και βαρύτερο τίμημα. Και αυτό το τίμημα θα είναι βαρύτατο για το σύνολο της οικονομίας, η οποία αντί να οδηγηθεί σε μια, δειλή έστω, ανάπτυξη, θα βυθιστεί κι άλλο στην ύφεση.