Ο… Καλλικράτης είναι γυμνός

    

Έχουν συμπληρωθεί αρκετοί μήνες από την εφαρμογή του νέου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την ονομασία Καλλικράτης, οπότε οι πολίτες ήδη έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.

Ο νέος θεσμός δεν κατάφερε όχι να καλύψει τις προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει οι σχεδιαστές του, αλλά ούτε καν τις βασικές ανάγκες, που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Πρωτίστως, δε, ο νέος θεσμός δεν κατέφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση το ποσοστό που πιστεύουν ότι ο Καλλικράτης έχει αποτύχει ξεπερνά το 70%. Μόνο ένα 15% θεωρεί ότι οι νέοι Δήμοι θα καταφέρουν τελικά να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των πολιτών. Το ποσοστό είναι άκρως απογοητευτικό για ένα θεσμό ο οποίος προβλήθηκε ως το όχημα για τη μετάβαση σε μία αποκεντρωμένη διοίκηση προς όφελος των τοπικών κοινωνιών.

Οι λόγοι της απογοήτευσης των πολιτών μπορούν να ερμηνευθούν. Είναι και οι παγιωμένες νοοτροπίες τόσο σε επίπεδο αυτοδιοικητικού δυναμικού, όσο και λειτουργίας των αυτοδιοικητικών θεσμών που δε συνάδουν με το πνεύμα του νέου θεσμού. Είναι η οικονομική συγκυρία και οι συνεχείς περικοπές πόρων της Αυτοδιοίκησης που δημιούργησαν ένα δυσχερές περιβάλλον για τη λειτουργία των νέων δημοτικών αρχών. Είναι όμως και ο κεντρικός σχεδιασμός ο οποίος όπως αποδείχθηκε, ήταν βιαστικός και πρόχειρος υψώνοντας προσχώματα στη λειτουργία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Όσοι έχουν τακτικές συναλλαγές με αυτούς, διαπιστώνουν την ανεπάρκεια και την σοβαρή έλλειψη οργάνωσης των περισσοτέρων Δήμων, που μαζί με τις πρόσθετες διαδικασίες οι οποίες έχουν προβλεφθεί στο όνομα της διαφάνειας, ενισχύουν περαιτέρω τη γραφειοκρατία, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.

Και όσο οι αρμοδιότητες που μεταφέρονται από το κράτος στους Δήμους αυξάνονται, τόσο και περισσότερο, αποδεικνύεται ότι «ο… Καλλικράτης είναι γυμνός».