Συγγενείς και συμπέθεροι από άλλες περιοχές …για τα ψηφοδέλτια!

 "Υποψήφιοι μιας χρήσης"

Μετά την τροπολογία του υπουργείου εσωτερικών και την αύξηση του αριθμού των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, τα επιτελεία των υποψηφίων δημάρχων έχουν εξαπολύσει κυριολεκτικά «ανθρωποκυνηγητό» για να κλείσουν όσους περισσότερους υποψηφίους μπορούν.

Σίγουρα είναι μια προσπάθεια χωρίς σκοπό και ουσιαστικό κέρδος για τους συνδυασμούς και για την πόλη. Περισσότερο γίνεται ότι γίνεται για την εικόνα των συνδυασμών. Βάσει μιας παλιάς αντίληψης δεν μπορεί να εμφανιστεί συνδυασμός με 50 υποψηφίους όταν η τροπολογία της τελευταίας στιγμής προβλέπει μέχρι και 66.

Όμως όλο αυτό είναι υπερβολικό και μάταιο, μιας και από τους 66 υποψηφίους για το δημοτικό συμβούλιο του πρώτου συνδυασμού θα εκλεγούν 21 και από τους 492 υποψηφίους των 6 συνδυασμών της αντιπολίτευσης θα εκλεγούν μόλις 12!

Βέβαια υπάρχει και η παλαιοκομματική αντίληψη, ότι όσο πιο πολλοί τόσο καλύτερα. Δεν ενδιαφέρει φαίνεται να υπάρχει καλό πρόγραμμα και ικανοί, με όρεξη υποψήφιοι για να πείσουν και να τους επιλέξουν οι πολίτες, αλλά να έχουν πολλούς, για να μαζέψουν τους ψήφους όλων και κυρίως συγγενών και φίλων.

 Τα επιτελεία βρίσκονται σε αδιέξοδο, είπαμε η εικόνα!

Αφού λοιπόν, εξάντλησαν το περιθώριο των κουμπάρων και των συμπεθέρων, ακόμα και μακρινών, αναζητούν απεγνωσμένα καινούργιες «δεξαμενές» υποψηφίων. Τελευταία τα λαγωνικά των συνδυασμών αναζητούν ενισχύσεις εκτός των ορίων των δήμων. Κυρίως αναζητούν αδέρφια, ξαδέρφια, ανιψιούς, ακόμα και υποψηφίους με ονόματα που μοιάζουν ή έχουν σχέση με κατοίκους των χωριών ή με ανθρώπους που έχουν κάποια ιστορία στην περιοχή.

Αυτό βέβαια είναι άδικο για τον Δήμο, υποτιμά κυρίως τους ψηφοφόρους και δείχνει την εκτίμηση των παρατάξεων για τους κατοίκους του δήμου.

Πραγματικά είναι προς αναζήτηση και το κίνητρο που μπορεί να έχει ένας κάτοικος ή μία κάτοικος της Θεσσαλονικης που λείπει χρόνια από την περιοχή! Το κίνητρο που μπορεί να έχει ένας κάτοικος μιας άλλης περιοχής που έρχεται στις ονομαστικές γιορτές ή για ουζάκι   να ασχοληθεί με τα κοινά, όχι στην περιοχή που ζει, αλλά στην περιοχή που γεννήθηκε.

Και αυτό αν δεν λέγεται κοροϊδία προς άγραν ψήφων, πως λέγεται;

Αλλά και οι ίδιοι οι «υποψήφιοι» πως δέχονται να χρησιμοποιηθούν, ως υλικά μιας χρήσης; Πως δέχονται να προσδιορίζονται με σχόλια και ανακοινώσεις, όχι για τη δική τους ακτινοβολία, αλλά ως αδερφός του τάδε και ξαδέρφη της άλλης ή κολλητός φίλος του πετυχημένου σουβλατζή της γειτονιάς μας; Και τελικά με ποιο δικαίωμα θα έρθουν για να "πουλήσουν" φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες στους «ιθαγενείς»;

Στον προεκλογικό αγώνα,, πάντοτε, γίνονται και κάποιες υπερβολές! Όμως να γίνονται «μεταγραφές» από μακρινές περιοχές μόνο και μόνο για κάποιους ψήφους ξεπερνά κάθε λογική και δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη απέχθεια στους πολίτες για ό, τι έχει σχέση με την πολιτική και την τοπική αυτοδιοίκηση! Ας το σκεφτούν οι υποψήφιοι και τα «επιτελεία»…