Δεν είναι αυτόχειρας.

Είναι ΜΑΡΤΥΡΑΣ!

.

Στις 18 Δεκεμβρίου του 2010, στην πόλη Σιντί Μπουζίντ της Τυνησίας, ένας πλανόδιος πωλητής φρούτων και λαχανικών, ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε, διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση των προϊόντων του από την αστυνομία επειδή δεν είχε άδεια. Η ενέργεια αυτή του 27χρονου πωλητή, ο οποίος τελικά εξέπνευσε στις 4 Ιανουαρίου του 2011, είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης αρχικά στη Σιντί Μπουζίντ και στη συνέχεια σε διάφορες πόλεις της Τυνησίας

«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου. Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου»

Τετάρτη 4 Απριλίου του 2012 "Φεύγω για να μην αφήσω χρέη στα παιδιά μου", είπε ο 77χρονος λίγο πριν αυτοκτονήσει στην πλατεία  ....Μια άρρωστη διάθεση, ένας κόμπος στον λαιμό,μια αίσθηση πόνου και σύγχυσης ταυτόχρονα υπάρχει στο κεφάλι μου γράφοντας αυτές τις γραμμές.

Σύνταγμα ώρα 9:11 ένας ηλικιωμένος, πιθανότατα παππούς μικρών παιδιών, πατέρας,στην καρδιά της Ελλάδας, μπροστά στον πάλε ποτέ ναό της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,των ανθρωπινών δικαιωμάτων και της θεμελίωσης των ιδανικών του πιο ιστορικού έθνους του πλανήτη, ως ύστατο διάβημα, ΤΊΝΑΞΕ ΤΑ ΜΥΑΛΆ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΈΡΑ!

Δεν ήταν μονό η απόγνωση, δεν ήταν μόνο η δυστυχία, δεν ήταν μόνο η κατάθλιψη που θα χρησιμοποιήσουν τα έγκριτα ελληνόφωνα μμε για να δικαιολογήσουν το απονενοημένο αυτό διάβημα.... Ήταν μια πράξη ΗΡΩΙΣΜΟΥ. Μια στάση ηρωισμού γιατί θέλησε να γίνει ΜΑΡΤΥΡΑΣ επιλέγοντας το συγκεκριμένο σημείο ώστε να ξυπνήσει τις κοιμισμένες συνειδήσεις ενός λαού που απαθής βλέπει τον συνάνθρωπο του να υποφέρει και κοιτάζει αλλού κάνοντας πως δεν βλέπει, ενός λαού που μοιρολατρικά σκύβει το κεφάλι στα κελεύσματα των κατακτητών και των εγχωρίων προδοτών, ενός λαού που προτιμά για μια θέση στο συσσίτιο της γειτονιάς να ξεπουλάει την αξιοπρέπεια του στους τρομοπωληδες των παραθύρων...

Αυτός ο άνθρωπος δεν αυτοκτόνησε απλά. Αυτός ο άνθρωπος χειροκροτήθηκε από τους παγωμένους από το σοκ περαστικούς αυθόρμητα, ύστατος χαιρετισμός στον δρόμο του θανάτου, αυτός ο άνθρωπος αξίζει και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ΜΑΡΤΥΡΑΣ της επανάστασης του Ελληνικού λαού που χρέος έχει να ξυπνήσει ΣΗΜΕΡΑ από τον λήθαργο και να τιμήσει με την στάση του, τα χιλιάδες θύματα του ακήρυχτου πολέμου.

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΑΣ που έπεσε για την αφύπνιση της Πατρίδας του, ας κάνουμε το χρέος μας και ας τιμήσουμε με την πραγματική έναρξη της επανάστασης το αίμα του, αντί να περιμένουμε στωικά και την σειρά μας..