Τρίτη 10 Ιουλίου 2012



Γκρεμιστς

κοστε. γ εμαι γκρεμιστής, γιατί εμ᾿ γ κι κτίστης,
διαλεχτς τς ρνησης κι κριβογις τς πίστης.
Κα θέλει κα τ γκρέμισμα νο κα καρδι κα χέρι.
Στο μίσους τ μεσάνυχτα τρέμει νς πόθου στέρι.
Κι ν εμαι τς νυχτις βλαστός, το χαλασμο πατέρας,
πάντα κοιτάζω πρς τ φς τ πόμακρο τς μέρας.
γ σεισμς λύπητος, γ κι νοιχτομάτης·
το μακρεμένου γναντευτής, κι κλέφτης κι πελάτης
κα μ τ καριοφίλι μου κα μ τ᾿ πελατίκι
τν πολιτεία τν κάνω ρμιά, γ χέρσα τ χωράφι.
Κάλλιο φυτρστε, γκριαγκαθιές, κα κάλλιο ορλιάστε, λύκοι,
κάλλιο φουσκστε, πόταμοι κα κάλλιο νοχτε τάφοι,
καί, δυναμίτη, βρόντηξε κα σιγοστάλαξε αμα,
παρ σ πύργους ρχοντας κα σ ναος τ Ψέμα.
Τν πρωτογέννητων καιρν πλάση μ τ᾿ γρίμια
ξανάρχεται. Καλς ν ρθ. Γκρεμίζω τν σκήμια.
Εμ᾿ να νήμπορο παιδ πο σκλαβωμένο τό χει
τ δείλιασμα κι λο ρωτ κα μήτε να μήτε χι
δν το ποκρίνεται κανείς, κα πάει κι λο προσμένει
τ λόγο πο δν ρχεται, κα μία ντροπ τ δένει
Μ τ τσεκορι μοναχ στ χέρι σν κρατήσω,
κα τ τσεκορι μου ψυχ μ᾿ να θυμ περίσσο.
Τάχα ποις μάγος, ποι στοιχει το δούλεψε τ᾿ τσάλι
κα νιώθω φλόγα τν καρδι κα βράχο τ κεφάλι,
κα θέλω ν τραβήξω μπρς κα πλατωσις ν᾿ νοίξω,
κα μ᾿ να Να ν τιναχτ, μ᾿ να χι ν βροντήξω;
Καβάλα στ νοητάκι μου, δν τρέμω σας ποιοι εστε
γκρικάω, βγαίνει π μέσα του μι προσταγή: Γκρεμίστε!

Κωστής Παλαμάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου