ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ…..

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΞΗΣΗ !! 

  

                                                                                          

Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Χαλκηδόνος ομόφωνα σχεδόν (συμπολίτευση και αντιπολίτευση) ψήφισε στην 9^η τακτική συνεδρίαση του Απριλίου ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ ΧΡΗΣΗΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ για όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου μας, για το έτος 2015.

Εισηγητής ήταν ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Κ. Μαυρουδής Μηντσιούδης, εισηγούμενος μείωση από 10-25%, επικαλούμενος τη δυσμενή οικονομική συγκυρία και τη μείωση του τζίρου σχεδόν όλων των καταστημάτων. Η εισήγηση ψηφίστηκε ΟΜΟΦΩΝΑ όπως προαναφέραμε σχεδόν από σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο.

 ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ όμως ορισμένοι  καταστηματάρχες που πήγαν να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους, διότι τους ζητήθηκε το διπλάσιο ή τριπλάσιο ποσό, από αυτό που πλήρωσαν το 2014.

 Αντί για μείωση είδαν ΑΥΞΗΣΗ και μάλιστα πάρα πολύ μεγάλη.

Προφανώς ο κ. Δήμαρχος Ιωάννης Τσουκνιδάς τήρησε μεν την απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου για μείωση αλλά άλλαξε τον τρόπο υπολογισμού των τελών με αποτέλεσμα την τρομερή τους αύξηση για ορισμένους. Εσκεμμένα ίσως βέβαια, άργησαν να υπολογίσουν τα τέλη,( διανύουμε ήδη το μισό χρόνο του 2015), με αποτέλεσμα παρ’ όλη την αύξηση πολλοί καταστηματάρχες ήδη να πληρώσουν τα αυξημένα τέλη μπροστά στον κίνδυνο προστίμων και διοικητών ποινών.

 Μάταια ο κ. Μηντσιούδης, προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και δίνει καθημερινά μάχη για να «απαλύνει» την αύξηση.

 Η μείζονα αντιπολίτευση του κυρίου Αραμπατζή, η  κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ή δίνει χείρα βοηθείας στον ομοϊδεάτη του κύριο Τσουκνιδά μιας και ο Δήμος ξέμεινε από έσοδα.

 Αν ισχύουν πράγματι όλα αυτά, είναι λυπηρό οι καταστηματάρχες να πληρώσουν τη νύφη και μάλιστα με εντελώς άκομψο και ύπουλο θα λέγαμε τρόπο.

 Από ότι μαθαίνουμε ο κύριος ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ θα θέσει το θέμα στο επόμενο Δημοτικό συμβούλιο, με τη λογική να παραμείνουν τα τέλη για φέτος τουλάχιστον όπως εξάλλου ψήφισαν στο Δημοτικό και βλέπουμε για του χρόνου. Θα συμφωνήσει βέβαια και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κύριος Μαυρουδής αλλά το πρόβλημα είναι στον κύριο Τσουκνιδά.

 Θα συμφωνήσει ή θα επικαλεστεί νόμους και τερτίπια εναντίον της κοινής λογικής?

 Δεν μπορεί κύριε Τσουκνιδά να ψηφίζεται μείωση των τελών και στην πράξη να έχουμε τρομακτική αύξηση. Έλεος …….

             Με ενδιαφέρον θα παρακολουθήσουμε το επόμενο Δημοτικό συμβούλιο της Τετάρτης και θα δούμε τις θέσεις τόσο του της Διοίκησης όσο και της αντιπολίτευσης,(αν βέβαια ο κύριος Αραμπατζής παει στην συνεδρίαση).

Ομάδα καταστηματαρχών Δήμου Χαλκηδόνος

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.... 19 ΜΑΙΟΥ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΙΩΝ ....!!!

ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ 

Παραμύθια για μεγάλα παιδιά

Ο Πικολίνος Και Το Λιοντάρι

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας ανθρωπάκος που τον έλεγαν Πικολίνο και που η καλή του τύχη τον έφερε να αποκτήσει μία μεγάλη φάρμα. Χαρούμενος, πήρε την γυναίκα του και τα δύο του παιδιά και ξεκίνησαν με το κάρο τους να πάνε να βρούνε τη καινούργια ζωή που τους περίμενε. Στο δρόμο τους ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά σ ένα χαμένο λιονταράκι. «Απίστευτο σκέφτηκαν ο Πικολίνος και η γυναίκα του η κυρία Μικρούλα, η τύχη μας συνεχίζεται, θα το πάρουμε μαζί μας στη φάρμα, θα μας φυλάει το βιός μας, θα παίζουν τα παιδιά μαζί του και θα μας βοηθήσει να γίνουμε και γρήγορα σεβαστοί …..ποιοι άλλοι άλλωστε  θα είχαν για φύλακα ένα λιοντάρι;». Πήραν λοιπόν το λιονταράκι μαζί τους και με χαρούμενες σκέψεις έφτασαν στη καινούργια τους κατοικία , στη καινούργια τους ζωή. Εργατικός και πονηρός όπως ήταν ο Πικολίνος μέσα σε μερικά χρόνια μεγάλωσε τη φάρμα, τη γέμισε ζώα, κοτούλες, κατσικάκια, αρνάκια, γουρουνάκια, αγελάδες και μοσχάρια, και όλα αυτά τα φυλούσε  μέρα νύχτα το λιοντάρι που με τα χρόνια όσο μεγάλωνε, τόσο με πιο πολύ αγάπη πρόσεχε τα ζώα αλλά και την οικογένεια του Πικολίνο και της Μικρούλας.

 Είχαν γίνει πια πολύ σεβαστοί στη περιοχή τους , ο πλούτος τους και η φήμη τους δεν γέμισε όμως μόνο την κοιλιά και την ματαιοδοξία τους, άρχισε να φουσκώνει και το μυαλό τους . Και το λιοντάρι που τόσα χρόνια τους υπηρέτησε άρχισαν να το βλέπουν με μισό μάτι, γιατί φοβόντουσαν την άγρια  φύση του.

Εκείνο όμως το καημένο συνέχιζε να τους υπηρετεί με όλες του τις δυνάμεις παρόλο που κάθε φορά που το τάιζαν, έμενε νηστικό, γιατί ήταν αδύνατο να χορτάσει με το τόσο λίγο φαγητό που του έδιναν. Και κάθε φορά που διαμαρτυρόταν, ο Πικολίνος και η Μικρούλα του έλεγαν να πάει να βρει μόνο του τροφή και μάλιστα τον συμβούλευαν πως έτσι μόνο θα μάθαινε να ακολουθεί τη φύση του.

 Κατά βάθος όμως, το ήθελαν μακριά τους γιατί νόμιζαν πως ήταν πλέον πολύ δυνατοί και δε το χρειαζόταν πια. Και μάλιστα επειδή δεν είχαν σταματήσει στιγμή να το φοβούνται, φρόντιζαν σιγά-σιγά να το διαβάλλουν και να το κατηγορούν στα υπόλοιπα ζώα της φάρμας.

Τα χρόνια περνούσαν και το λιοντάρι μέρα με τη μέρα ήταν όλο και πιο νηστικό, όλο και πιο δυστυχισμένο από την αχαριστία του Πικολίνο και της Μικρούλας, και όλο πιο μόνο από τα ψέματα και τις συκοφαντίες τους.

 Έτσι, αποφάσισε να φύγει και να πάει να βρει πραγματικά την άγρια φύση του μακριά από την αχαριστία του Πικολίνο και της Μικρούλας οι οποίοι με ικανοποίηση το άκουσαν να τους ανακοινώνει πως φεύγει για πάντα από την αυλή τους.

Ο καιρός πέρασε και το λιοντάρι δυνατό από τη φύση του έκανε οικογένεια και μάλιστα γρήγορα έγινε και ο αρχηγός όλων των λιονταριών χρησιμοποιώντας τη σοφία αλλά και την πονηράδα που είχε διδαχθεί  από τη ζωή του κοντά στους ανθρώπους.

Μια χρονιά λοιπόν, ο χειμώνας ήταν εξαιρετικά σκληρός και παγωμένος και όλα τα λιοντάρια άρχισαν να πεινάνε και να διαμαρτύρονται στον αρχηγό τους πως δε κάνει τίποτα για να τα βοηθήσει να βρουν τροφή για να ταϊσουν τα παιδιά τους αλλά και τους εαυτούς τους. Το λιοντάρι τότε αποφασισμένο να υπηρετήσει το ρόλο του αρχηγού, τους είπε πως θα τους πάει σε ένα μέρος που είχε αρκετή τροφή για όλους. Τους πήγε λοιπόν ένα παγωμένο βράδυ στη φάρμα του Πικολίνο και της Μικρούλας….Και τα λιοντάρια τα έφαγαν όλα ….και τις κοτούλες και τα κατσικάκια και τα αρνάκια και τα γουρουνάκια και τις αγελάδες και τα μοσχάρια. Το λιοντάρι ικανοποιημένο που όλοι είχαν χορτάσει σκέφτηκε πως ήρθε η ώρα να φάει και αυτό. Πήγε λοιπόν και ξετρύπωσε τον Πικολίνο και την Μικρούλα από την τρύπα που είχαν κρυφτεί τρομοκρατημένοι. Όταν το είδαν αναθάρρεψαν, πίστεψαν πως η τύχη τους δε τελείωσε, γρήγορα όμως κατάλαβαν πως ο παλιός τους υπηρέτης δεν είχε καλές προθέσεις. «Μα γιατί το κάνεις αυτό; δε φτάνει που μας κατέστρεψες θέλεις να φας και εμάς;» τον ρώτησαν, «..σε εμάς το κάνεις αυτό; σε εμάς που σε μεγαλώσαμε και σε φροντίσαμε;»

Τότε το λιοντάρι με δάκρυα στα μάτια τους είπε : «Λυπάμαι αλλά από εσάς έμαθα να ακολουθώ τη φύση μου και να μισώ τους ανθρώπους. Και δυστυχώς για εσάς, τώρα αυτό είναι το μόνο που ξέρω και μπορώ να κάνω για να ζήσω την οικογένεια μου και  τους συντρόφους μου»….. και δακρυσμένο όπως ήταν, τους κατασπάραξε……

Elmutande

Σημείωση : Τα πνευματικά δικαιώματα της συλλογής  κειμένων ¨ παραμύθια για μεγάλα παιδιά¨ ανήκουν στο συγγραφέα τους που πολύ ευγενικά μας τα παραχώρησε προς δημοσίευση ενυπόγραφα.

Το blog μας τα δημοσιεύει χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο του συγγραφέα τηρώντας την αρχή της ανωνυμίας που διέπει από την πρώτη στιγμή την λειτουργία μας.

ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Παραμύθια για μεγάλα παιδιά

 Ο κος Καρεκλάκης

    Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριουδάκι ο κος Καρεκλάκης Ο κος Καρεκλάκης ήταν αξιοσέβαστος άνθρωπος στη κοινωνία του, γιατί όπως ίσως να καταλάβατε από το όνομά του είχε το εξαιρετικό προνόμιο να έχει μια μεγάλη γυαλιστερή, δερμάτινη και πολύ μαλακή καρέκλα δική του. Μάλιστα, κάθε πρωί πήγαινε και καθότανε επάνω της και στριφογυρνώντας χαρούμενος περίμενε τους συγχωριανούς του για να τους δείξει πόσο δυνατός φάνταζε πάνω στην καρέκλα του αλλά και για να τους λύσει όλα τα προβλήματα. Βλέπετε, όποιος είχε το προνόμιο του κου Καρεκλάκη ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει για το καλό των άλλων. Και αυτό έκανε ο κος Καρεκλάκης. Τον πρώτο μάλιστα καιρό πήγαινε πολύ νωρίς και καθόταν στην καρέκλα του για να μπορέσει να λύσει όσο τα δυνατόν περισσότερα προβλήματα. Όσο όμως περνούσε ο καιρός άρχισε να πιστεύει πως μόνο αυτός θα μπορούσε να κάθεται στην όμορφη καρέκλα, και φοβισμένος μη του την κλέψουνε την βίδωσε γερά στο έδαφος. Και πάλι όμως ο φόβος δεν πέρασε, μεγάλωσε μάλιστα γιατί σκεφτόταν πως μπορεί η καρέκλα να μη κουνιέται πια αλλά τον ίδιο θα μπορούσαν να τον ρίξουν από πάνω της. Με όλες αυτές τις σκέψεις και τους φόβους ο κος Καρεκλάκης άρχισε να μη σκέφτεται τίποτα άλλο. Ξέχασε τη υποχρέωση του να λύνει τα προβλήματα των άλλων και αφοσίωνε το μυαλό του μόνο για το πως δεν θα του έπαιρνε κανείς την καρέκλα. Και όσο πιο πολύ τον κυρίευε ο φόβος τόσο πιο πολύ κυρίευε ο θυμός τους συγχωριανούς του. Ώσπου μια μέρα αποφάσισαν όλοι μαζί να πάνε και να του πούνε πως αν δεν συνέχιζε να τους βοηθά και να κάνει τη δουλειά που έπρεπε, θα τον πετούσαν κάτω από την καρέκλα. Έντρομος ο κος Καρεκλάκης αποφάσισε να αγοράσει μια πολύ μεγάλη, μια τεράστια καρέκλα πανύψηλη, έτσι ώστε να μην τον φτάνει κανένας, να μη μπορεί κανένας να τον βγάλει  μέσα από το μαλακό κάθισμά της. Οι συγχωριανοί του πλέον είχαν αγριέψει για τα καλά, ήταν όμως ανήμποροι να τον φτάσουν εκεί ψηλά που καθόταν. Εκεί λοιπόν που συζητούσαν και προσπαθούσαν να βρουν τρόπο για να ρίξουν τον κο Καρεκλάκη από το θρόνο του, εμφανίζεται ένα ποντικάκι. «Τι πάθατε και είστε όλοι μαζεμένοι κάτω από τη καρέκλα του κου Καρεκλάκη;» τους ρώτησε. «Προσπαθούμε να τον ρίξουμε από κει, γιατί πλέον δεν ασχολείται με εμάς, παρά μόνο μαζί της». «Και που είναι το πρόβλημα;» είπε το ποντικάκι.

«Το πρόβλημα είναι πως κανένας μας δεν είναι τόσο δυνατός για να μπορέσει να ρίξει την καρέκλα ή να σκαρφαλώσει μέχρι εκεί πάνω», είπαν οι χωριανοί. «Και αν το έκανα εγώ για εσάς τι θα κέρδιζα;» ρώτησε το ποντικάκι. Οι χωριανοί έσκασαν στα γέλια με το θράσος του αλλά του απάντησαν περιπαιχτικά:

«Μα τι άλλο; Θα έπαιρνες εσύ τη θέση του. Ακόμη και συ θα ήσουν πολύ καλύτερος από αυτόν». «Εντάξει», είπε το ποντικάκι και σκέφτηκε πως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να γίνει  κος καρεκλοποντικούλης. Φώναξε τότε στον κο Καρεκλάκη: «Δε θα τη χαίρεσαι για πολύ ακόμη την καρέκλα σου γιατί εγώ θα σε βγάλω από κει.». Ο κος Καρεκλάκης έσκυψε να δει ποιος τόλμησε να του μιλήσει έτσι και όταν είδε από ψηλά πως ήταν ένας τόσο δα ποντικούλης δάκρυσε από τα γέλια και φώναξε: «Τώρα είμαι σίγουρος πως δεν θα με ρίξετε ποτέ από εδώ, θα είμαι ο κος Καρεκλάκης για πάντα είτε σας αρέσει είτε όχι». Ο ποντικός όμως έπιασε αμέσως δουλειά και με τα μικρά δοντάκια του άρχισε να ροκανίζει την τεράστια καρέκλα. Οι χωριανοί δε πίστευαν στα μάτια τους, γιατί αυτοί το μόνο που δε τόλμησαν να σκεφτούν ήταν πως θα μπορούσαν να  καταστρέψουν την καρέκλα. Το ποντικάκι κατάλαβε και σταματώντας για λίγο το ροκάνισμα τους είπε: «Το πρόβλημά σας είναι η καρέκλα ή ο κος Καρεκλάκης;». «Μα ο κος Καρεκλάκης», απάντησαν όλοι με μια φωνή. «Είδατε λοιπόν πόσο απλό ήταν;» είπε το ποντικάκι, και συνέχισε, «…. εσείς φοβηθήκατε την καρέκλα περισσότερο από αυτόν που κάθεται πάνω της», και συνέχισε να ροκανίζει μέχρι που η τεράστια καρέκλα κόπηκε στα δυο και ο κος Καρεκλάκης βρέθηκε έντρομος και σακατεμένος στο πάτωμα. Μετά το ποντικάκι πήρε μια μινιατούρα καρεκλίτσα που είχε ο κος Καρεκλάκης σαν στολίδι στο γραφείο του, έκατσε πάνω της, κι είπε στους χωριανούς: «Τώρα εγώ είμαι ο κος καρεκλοποντικούλης και σας υπόσχομαι πως πάνω σ΄αυτήν την μικρή καρεκλίτσα θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω όλους με τη διαφορά πως τώρα δε θα χρειάζεται να κοιτάτε ψηλά για να πείτε τα προβλήματά σας αλλά θα πρέπει να σκύβετε εδώ χαμηλά που είμαι εγώ για να σας ακούσω.» Και αμέσως όλοι οι χωριανοί μπήκαν στη σειρά για να του πουν ένας - ένας τα προβλήματα του. Και ο κος καρεκλοποντικούλης δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, τους βοήθησε όλους και μετά ετοιμάστηκε να φύγει. «Μα που πας;» του είπανε, και εκείνος χαμογελώντας απάντησε: «Εμένα ο ρόλος μου τελείωσε, νομίζω πως τώρα ξέρετε πως σημασία δεν έχει το μέγεθος της καρέκλας αλλά αυτός που κάθεται πάνω της. Βρείτε λοιπόν μεταξύ σας τον πιο άξιο και δώστε του μια οποιαδήποτε καρέκλα να κάτσει, για όσο καιρό όμως θέλετε εσείς και όχι για όσο καιρό θέλει αυτός» και χοροπηδώντας εξαφανίστηκε στην τρυπούλα του όσο ξαφνικά είχε εμφανιστεί…………………….

Elmutande

Σημείωση : Τα πνευματικά δικαιώματα της συλλογής  κειμένων ¨ παραμύθια για μεγάλα παιδιά¨ ανήκουν στο συγγραφέα τους που πολύ ευγενικά μας τα παραχώρησε προς δημοσίευση ενυπόγραφα.

Το blog μας τα δημοσιεύει χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο του συγγραφέα τηρώντας την αρχή της ανωνυμίας που διέπει από την πρώτη στιγμή την λειτουργία μας.

Βούτσης: Το 2016 η κατάργηση του Καλλικράτη  

Για το 2016 προσδιόρισε την «μεγάλη μεταρρύθμιση» στην Αυτοδιοίκηση και τη Δημόσια Διοίκησης η συζήτηση για την οποία «ξεκίνησε χθες στη Βουλή με την λειτουργία της υποεπιτροπής Δημόσιας Διοίκησης», ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης. «Σε ένα χρόνο από τώρα θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε τη συζήτηση για μια μεγάλη μεταρρύθμιση», είπε χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι η  ΚΕΔΕ, όπως και η ΕΝΠΕ και η ΠΕΔ όλης της χώρας «θα κληθούν πρώτες σε μια άνετη διαβούλευση». Ο κ. Βούτσης μίλησε για τομές και σε όλο το πλαίσιο της Δημόσιας Διοίκησης «που δεν θα μυρίζει αίμα και απολύσεις, αλλά θα εστιάζει στον άνθρωπο χωρίς κανένας να μας το επιβάλλει».

Υπενθυμίζεται ότι χθες στη Βουλή ο κ. Βούτσης είχε μιλήσει για αύξηση του αριθμού από 325 έως 380 σε πρώτη φάση προκειμένου να αντιμετωπιστούν συγκεκριμένες περιπτώσεις κυρίως ορεινών και νησιωτικών δήμων, αλλά και για γενικότερες αλλαγές αναφορικά με την αποκέντρωση του κράτους με αιχμή τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. (σ.σ. στην τελευταία συνέντευξη Τύπου είχε μιλήσει ακόμη και για 1000 δήμους, από 325 που είναι σήμερα)

Συνεχίζοντας σήμερα στο ίδιο μοτίβο μίλησε για «σύγχρονες δομές απολύτως απροκατάληπτες ως προς την εποπτεία και τους ελέγχους. Στο αμέσως προσεχές διάστημα θα κοπούν οι έλεγχοι σκοπιμότητας από τις ΑΔ. Για πρώτη φορά αυτή οι οποίοι θα είναι επικεφαλής με πλήρη ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων που αρκετές από αυτές με τους πόρους τους θα πρέπει να περάσουν στις εκλεγμένες Διοικήσεις».

Κύκλος διαπλοκής στους δήμους

Παράλληλα ο υπουργός Εσωτερικών έστειλε μήνυμα προς τους δημάρχους ότι «κλείνει ο κύκλος ενός πελατειακός συστήματος που υπήρξε, όπου υπήρξαν πελατειακές σχέσεις και επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις, εντάξεις και απεντάξεις έργων, πολιτικές παρεμβάσεις στις ΑΔ για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ακόμη και επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις για δήθεν θεομηνίες. Στις ομιλίες ήμουν σαφής και προειδοποίησα ότι δεν θα κερδίσει κανείς εάν αυτοί οι φάκελο βγουν στη δημοσιότητα και δεν θα το κάνουμε, αλλά δυστυχώς σε αυτόν φάκελο υπάρχουν αποτυπώματα», πρόσθεσε ο κ. Βούτσης. Δεσμεύθηκε, δε, ότι  «όλα αυτά θα αλλάξουν. Πάρτε αυτό το μήνυμα, και δεν πρέπει να ανοίξει ξανά αυτός ο κύκλος της διαπλοκής. Γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η αυτοτέλεια της ΤΑ είναι κυρίως πολιτική και θεσμική».

Και όμως συμβαίνει !!!

   Όταν ένας Δήμος, που κατά τα λεγόμενα των διοικούντων του, είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας μιας και λεφτά δεν υπάρχουν, ένα από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζει είναι να προσλάβει Γενικό Γραμματέα, ξεπληρώνοντας ίσως κάποια  προεκλογικά γραμμάτια  του δήμαρχου,  ε τότε κάτι δεν πάει καλά.

|Έχουμε και λέμε λοιπόν

1.      Ο Δήμος αυτός έχει έναν Δήμαρχο αμειβόμενο  και τον οποίον εξέλεξαν για να διοικήσει τον Δήμο.

2.     Εχει 5 (πέντε) Αντιδημαρχους από τους οποίους οι 3 (τρεις) αμειβόμενοι  για να βοηθούν τον Δήμαρχο στην  διοίκηση του Δήμου.

3.      Δυο ειδικούς συμβούλους του Δημάρχου
 αμειβόμενοι και αυτοί.

4.    Εχει και δυο Διευθυντές υπηρεσιών του δήμου και αυτοί αμειβόμενοι φυσικά, για να βοηθούν τους εκλεγμένους και αμειβόμενους στην διοίκηση του Δήμου.

Όλοι αυτοί λοιπόν οι αμειβόμενοι δεν μπορούν μόνοι τους να διοικήσουν τον Δήμο   και χρειάζονται έναν Γενικό Γραμματέα για να τους συντονίζει, και αυτός καλά αμειβόμενος βεβαίως – βεβαίως.

Καλλιτεχνικό φεστιβάλ στα Κουφάλια

Του Δημήτρη Βασιλειάδη

Λυκιάρχη Κουφαλίων 

Καλλιτεχνικός / πολιτιστικός σύλλογος που πρωτολειτούργησε ως ομάδα το 2013 και απέκτησε τη νόμιμη έκφρασή του το 2014 στο Δήμο Χαλκηδόνος με έδρα τα Κουφάλια.

   Ονομάσαμε το σύλλογο μας «στο μπαλκόνι των αστεριών» να θυμίζει τη μικρότητά μας στον κόσμο αυτό, αλλά συγχρόνως τις απίστευτες δυνατότητες του ανθρώπου να ταξιδεύει στα σύννεφα και να βλέπει τον κόσμο από ψηλά.

   Το όραμα μας ένας καλύτερος κόσμος που θα φτιαχτεί μέσα από την αφύπνιση που χαρίζει η μόρφωση και ο πολιτισμός. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού 'ιδιαίτερα όμως οι νέοι, γι' αυτό κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να τους προσελκύσουμε.

   Σήμερα έχουμε στο σύλλογο μας 70 μέλη που 20 από αυτούς είναι μαθητές πρώτης λυκείου σύλλογος στο μπαλκόνι των αστεριών στην ολιγόχρονη δράση του πραγματοποίησε πολλές εκδηλώσεις στην πόλη, μας, σ’ όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό Κεντρική θέση κατέχουν -Η συμμετοχή μας στον παγκόσμιο διαγωνισμό Guinness στη Ναύπακτο- η συναυλία μας στο πατριαρχείο μετά από πρόσκληση του παναγιότατου πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Η ευχή μας:

Για τις 9 Μαΐου οργανώνουμε καλλιτεχνικό φεστιβάλ στην πόλη μας.

Είστε όλοι καλεσμένοι.