Για ποιούς χτυπά η καμπάνα ;

  Το παρελθόν έχει παρέλθει Το μέλλον δεν ήρθε ακόμα, όμως σίγουρα δεν θέλουμε αν έρθει με τέτοιους όρους και δύσκολες συνθήκες. Το παρόν βρίσκετε εδώ αλλά δεν το παραδεχόμαστε, κάνουμε πως δεν το βλέπουμε, και δεν επιθυμούμε να το βιώσουμε.

Δημοτικοί Άρχοντες και εξουσία, αγέρωχοι και μοναχικοί καμαρώνοντας για τις αποφάσεις  τους, τις οποίες αναθεματίζουμε αμφότεροι, συνεχίζουμε στο ίδιο έργο θεατές…. και η επανάληψη κουράζει.

Αποτιμώντας την πορεία μας ως πολιτικά όντα, σε συνθήκες δημοκρατίας, αποφασίσαμε για το μέλλον μας με τις ψήφους μας. Σοφά επιλέξαμε και σοφά σφάλαμε για μία ακόμη φορά. Κάποιοι διέκριναν τον Αρμαγεδδών και κρύφτηκαν Άλλοι λοξοδρόμησαν για να αποφύγουν τις επιπτώσεις και την τιμωρία. Όσοι το έπαιξαν ήρωες έχασαν. Ο καθένας ήθελα να ζήσει το παραμύθι του, την Οδύσσεια ως νέος ήρωας και να ξαναγράψει μυθολογία με τους  άθλους του, χωρίς την συγκατάθεση της πραγματικότητας Με ενα καράβι στους δρόμους του πουθενά, ακολουθώντας την πεπατημένη. Κατέληξαν οι Άρχοντες να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν ώστε την ίδια διαδρομή - των προηγούμενων κακών - να ακολουθήσουν άλλα να την βαφτίσουν διαφορετική !!! Για να πάνε πού ;

Αυτός ο Δήμος όλο κάπου πάει ή κάπου τον πάνε. Τον πάνε στα ουράνια, στα τάρταρα, κατά διαόλου, σε ατομικούς παραδείσους ή κατά τας γραφάς. Χθεσινοί ήρωες και νυν προδότες, χθεσινοί ηγέτες και τωρινοί δοσίλογοι, χθεσινοί οραματιστές και νυν ψεύτες, χθεσινοί αριστεροί και νυν φιλελεύθεροι, χθεσινοί προλετάριοι και τωρινοί καπιτάλες. Αυτοί είναι οι ηγέτες μας. Με κοστούμια που ταιριάζουν στην περίσταση και…. χωρίς γραβάτες για να μην προκαλούν και να ενισχύουν την διαφορετικότητα Βέβαια με ΄τέτοιους΄ μπορεί ο Δήμος, η κοινωνία να πάει και μόνη της - με τον αυτόματο πιλότο-

Όλοι εξαργυρώνουν την κομματική τους ταυτότητα και τους αγώνες τους. Τώρα που ήρθε η σειρά μας - σύντροφοι - θα πράξουμε ομοίως και μετα τέλος… για να είμαστε επιεικώς κρινόμενοι απο την ιστορία. Λες και η εξουσία είναι λευκή επιταγή που την οφείλει ο λαός προς τους αυτοχαρακτηρισμένους ΄αγωνιστές΄ του. Αυτοαναγορεύεται κάποιος ως ο επόμενος σωτήρας μεσα απο την αυταπάτη των προηγούμενων. Μπορεί να ρωτήσεις τον Δήμαρχο αν πάει  καλά και θα σου απαντήσει αρνητικά ; ΄Η να σου απαντήσει αρνητικά για τον ερχομο της ανάπτυξης; Δικαίωμα ερωτήσεων έχει μονο η αντιπολίτευση - για το μέλλον- και απαντάει φυσικά και υπεύθυνα η Δημοτική Αρχή για το παρελθόν. Για το παρόν δεν υπάρχει χώρος. Ούτε συζήτηση για τα βολικά, κοινά τους συμφέροντα. Για το παρελθόν πεδίο δόξης λαμπρόν. Έτσι και αλλιώς με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν υπάρχει μέλλον, αρα ας μιλήσουμε για το παρελθόν που ξέρουμε…

Το μέλλον έχει ευκαιρίες αλλά και παγίδες. Και αν δεν γνωρίζεις να αρπάξεις τις πρώτες και να αποφεύγεις τις δεύτερες, την έβαψες. Απο το κρεβάτι του ΄Προκρούστη λαου΄  δεν γλιτώνει κανείς. Χρήσιμο θα ήταν να ονειρευτής τις πρώτες και να προβλέψεις τις δεύτερες αλλά που καιρός για φαντασία και όνειρα όταν υπάρχει ΄φαεί΄Ασε  τις αλήθειες και τα κηρύγματα για τους ΄άλλους΄.

Με οδηγούς και καθοδηγητές άλλους ξένους με αναγκαστικους και αδιαπραγμάτευτους στόχους, εχθρικούς για εμάς τους μάγκες, τους καχύποπτους, τους κουτοπόνηρους και τους ξερό λες  δεν λύνονται χρόνια προβλήματα και παθογένειες της φυλής μας.

Ξεγελώντας τάχα τους άλλους απλά διαιωνίζουμε μια μίζερη και αναποτελεσματική κατάσταση στασιμότητας που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα. Η παραδοχή της πραγματικότητας είναι μια δύσκολη υπόθεση για αυτούς που έχουν αυταπάτες και απουσία παρόντος.

Μέσα στη γενική μιζέρια μόνο κακά συμπεράσματα μπορούν να λεχθούν. Αυτά έχουν να κάνουν με τον τόπο , τον Δήμο και τους πολίτες του. Η τραγωδία είναι αναπόφευκτη και οφθαλμοφανής και αυτή ειναι μια διαπίστωση καθολική και μη αμφισβητήσιμη Ως ανέτοιμοι και παραδομένοι απο καιρό, περιμένοντας τις λύσεις που αρνηθήκαμε, αποδεχόμαστε τις χειρότερες με ανακούφιση και είμαστε και νικητές. Ως την επόμενη μάχη που θα μας καθορίσουν οι ΄ηττημένοι΄ποια θα ΄ναι τα λάφυρα μας…

Ένας Δήμος που αποτελείται απο πολίτες που ψηφίζουν συμφεροντολογικά, ανεύθυνα και επιπόλαια, κυβερνιέται απο πολιτικούς που λειτουργούν καθεστωτικά και αδυνατούν να ασκήσουν στοιχειωδώς τα καθήκοντά τους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους και κατευθύνονται από θυμικό και όχι από λογική στις επιλογές του καθενός, έχει μόνο μια κατάληξη Να συνεχίσει να πορεύεται όπου θέλουν οι άλλοι. Και να ισχυροποιήσει μια αρρωστημένη μεν αλλά κυρίαρχη σκέψη στα μυαλά όλων μας. Όσο ήμασταν νέοι επιδιώξαμε και αγωνιστήκαμε να ανατρέψουμε μια κατάσταση άδικη, αναξιοκρατική, αναποτελεσματική και αποκρουστική Όσο μεγαλώνουμε, αγωνιζόμαστε για την προστασία και την διατήρηση της.

Χωρίς Όνομα