ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

του Νίκου Μπογιόπουλου

   «Εμείςπαραβήκαμε τους νόμους σας,για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στη Γη!

    Αν πιστεύετεότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους -αν αυτή είναι η γνώμη σας- τότε κρεμάστε μας!

    Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε...».

    Αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ο Αύγουστος Σπάις, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Μάη, απευθύνθηκε στους δικαστές του την ώρα που εκείνοι τον έστελναν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη.

  Σήμερα, στην Ελλάδα του 2015, παραμονή Πρωτομαγιάς, συνεχίζουν να συμβαίνουν τα εξής:

·         Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής οι Έλληνες που ζουν σε συνθήκες ένδειας, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονται στα 6 εκατομμύρια.

·         Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα νοικοκυριά που έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν θέρμανση για τα σπίτια τους μειώθηκαν κατά 31,3%.

·         Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ το ποσοστό ανεργίας των νέων έχει ανέλθει στο 60%.

·         Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας UBS στην Ελλάδα το 2014 είχαμε 11 κροίσους από 9 το 2013, οι οποίοι αύξησαν την περιουσία τους από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια (14,2 δισ. ευρώ). Σύμφωνα με την ίδια έρευνα επιβεβαιώνεται η τάση μετατροπής της Ελλάδας στη χώρα «με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη».

    Και μετά τις εκλογές, λοιπόν, σε μια χώρα που 6 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην ανέχεια, υπάρχουν και 559 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. 

    Υπάρχει και εκείνο το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, την περίοδο που στην Ελλάδα έφτασαν να υποσιτίζονται 686.000 παιδιά (έκθεση Unicef), αυτή η μειοψηφία είδε τα πλούτη της να εκτινάσσονται φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007 (έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse»).

    Αλλά απέναντι σε αυτή την οικτρή μειοψηφία των κερδισμένων δεν πάρθηκε ποτέ μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – ούτε πριν ούτε τώρα – που να τους καλεί να καταβάλλουν το δικό τους μερίδιο στην κρίση, όπως το έχουν κάνει οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που απώλεσαν μέσα σε μια 5ετία το 50% του εισοδήματός τους.

   Επειδή, λοιπόν, αύριο ξημερώνει Πρωτομαγιά, επειδή η Πρωτομαγιά εκτός όλων των άλλων είναι και εκείνος ο άσβεστος φάρος που φωτίζει τη δυνατότητα«η Γη να γίνει κόκκινη από ζωή κι όχι από θάνατο», όπως έλεγε ο ποιητής, και επειδή όσα ζούμε στην Ελλάδα – και στον κόσμο – κάθε άλλο παρά άσχετα είναι με το ανεκπλήρωτο των αιτημάτων και οραμάτων που συμβολίζει η Πρωτομαγιά, θα προσπαθήσουμε να είμαστε απολύτως σαφείς για το βασικό συμπέρασμα που - κατά τη γνώμη μας - προκύπτει απ΄ όλα όσα ζούμε.  

    Και το συμπέρασμα είναι:  

    Στην Ελλάδα – και στον κόσμο – μία χούφτα εκμεταλλευτών κατέχουν την οικονομική εξουσία. Η οικονομική τους εξουσία βασίζεται στο γεγονός ότι ως ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, σφετερίζονται τους καρπούς που γεννούν το μυαλό και τα χέρια εκατομμυρίων ανθρώπων.

    Αυτό είναι το πρόβλημα, αυτή είναι η αιτία που γεννά τις κρίσεις, τις αβυσσαλέες κοινωνικές ανισότητες: Ότι το προϊόν της παραγωγής, αντί να επιστρέφει στην κοινωνία των εργαζόμενων ανθρώπων που το δημιουργούν, το ιδιοποιούνται, το παρακρατούν για λογαριασμό τους μια «κάστα» κηφήνων – εκμεταλλευτών, επιβάλλοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές που – με ή χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις – φτωχοποιούν τα λαϊκά στρώματα.

Συνεπώς, κι αφού αυτό είναι το πρόβλημα, κι αφού αυτή η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο, από τη μια μεριά, και στην εργασία, από την άλλη, είναι ανειρήνευτη και αγεφύρωτη, τότε η λύση – η μοναδική λύση – δεν μπορεί να είναι παρά τούτη: Από αυτή τη δράκα της οικτρής μειοψηφίας των εκμεταλλευτών πρέπει να της αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία, που της επιτρέπει αφενός να καταχράται τον πλούτο που παράγει μια ολόκληρη κοινωνία, αφετέρου να ρίχνει στα Τάρταρα εκείνους που τον δημιουργούν.

    Αλλά: Η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη, η πρώτη και βασική προϋπόθεση για να αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία από την πλουτοκρατία είναι να της αφαιρεθεί η πολιτική εξουσία, που την ασκεί μέσω των μονοκομματικών, δικομματικών, τρικομματικών και κάθε λογής αριθμού και απόχρωσης εκπροσώπων της ώστε να θωρακίζει και να αναπαράγει θεσμικά, νομοθετικά, κατασταλτικά, ιδεολογικά το καθεστώς της οικονομικής  της εξουσίας.

    Εν ολίγοις:

·         Είναι η πολιτική εξουσία του κεφαλαίου που επιτρέπει στους λίγους να διαθέτουν πολλαπλάσιο πλούτο σε σχέση με ολόκληρο το ΑΕΠ της χώρας φορτώνοντας στο λαό τα χρέη των «άδειων» ταμείων.

·         Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να ρημάζουν στη λιτότητα τον εργάτη για να επιδοτούνται βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβοι.

·         Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το κράτος ως κράτος των μονοπωλίων και ως συλλογικό τους «κομματάρχη» που υπαγορεύει δεινά, επιβάλλει χαράτσια, στερεί δικαιώματα, τρομοκρατεί, απειλεί και βγάζει κέρδη από την ίδια τη δυστυχία της φτωχολογιάς.

·         Αυτή η εξουσία, η εξουσία των μονοπωλίων, πρέπει να ανατραπεί. Και να αντικατασταθεί από μια άλλη, από μια εξουσία του λαού, με μια κυβέρνηση βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του λαού, η οποία σε κάθε βήμα της και ανά πάσα στιγμή θα τελεί υπό διαρκή εργατικό και λαϊκό έλεγχο.

·             Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν μπορεί να μεταχειρίζεται τους κυβερνητικούς θώκους για να συνδιαλέγεται μέσα στο αστικό πλαίσιο με τους σφαγιαστές του λαού, για να κάνει «κοινωνικούς διαλόγους» μαζί τους, για να παζαρεύει με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό τους κανόνες των «έντιμων συμβιβασμών» - με ποιους; - με τους σφαγιαστές του λαού.

·             Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν μπορεί να δημιουργεί αυταπάτες ότι θα «εξημερώσει» και θα κάνει τους σφαγιαστές …συνεννοήσιμους ή να πουλά σαν «σωτηρία» του λαού την πολιτική  μεθαδόνη ότι οι σφαγιαστές θα επιδείξουν διάθεση… αναστολής και χρονικής μετάθεσης του (δεδομένου, όμως) σφαγιασμού του λαού.

·             Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν προστρέχει στη «γενναιοδωρία» των τοκογλύφων για να αποκομίσει κάποια «αναστολή πληρωμής», αλλά προχωρά σε μονομερή διαγραφή του χρέους διακηρύσσοντας προς κάθε κεφαλαιοκράτη, ιμπεριαλιστή πιστωτή, νέτα – σκέτα, ότι το χρέος αυτό δεν αφορά τον λαό, δεν είναι του λαού, ότι το χρέος για το οποίο μιλούν και το οποίο ο λαός, ως μη όφειλε, το έχει πληρώσει επανειλημμένως, είναι χρέος της πλουτοκρατίας και ότι η λαϊκή εξουσία αρνείται να αναγνωρίσει το χρέος της πλουτοκρατίας ως χρέος του λαού.

·         Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – δεν συνεχίζει να κρατά την Ελλάδα δεσμευμένη, αλυσοδεμένη μέσα στο σφαγείο, αλλά την αποδεσμεύει από τους δυνάστες του λαού, πετά έξω την ΕΕ, πετά έξω το ΔΝΤ, πετά έξω τους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες που μόνη τους «πατρίδα» είναι το κέρδος.

·             Αυτή η «άλλη» εξουσία – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – γεννιέται και στηρίζεται από την ταξική ενότητα και την ενιαία πάλη των λαϊκών στρωμάτων έχοντας ως Λυδία λίθο της αποστολής της και του καθημερινού βηματισμού της το πέρασμα όλου του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού.

·             Αλλά: Το πέρασμα του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, τελικά, με τίποτα λιγότερο από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.

·             Και αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο από μια εξουσία που – για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού – προκύπτει και προχωρά μέσα από την ταξική υπερίσχυση της εργατιάς και των συμμάχων της στη σύγκρουσή τους με τα μονοπώλια.

·             Πώς; Μέσα από την οργανωμένη, σχεδιασμένη, αταλάντευτα προσανατολισμένη και αποφασιστική εκείνη πολιτική πάλη που για να είναι νικηφόρα και όχι «άλμα στο κενό», όχι μια ηττημένη ουτοπία, όχι μια προδοσία της ελπίδας που θα σημαίνει επιστροφή πιο βαθιά στη βαρβαρότητα, δεν μπορεί -

·             χωρίς να βαφτίζει τα ψίχουλα σαν «παροχή», χωρίς να βαφτίσει σαν «καλυτέρευση» το «και μη χειρότερα», και ενώ δεν θα σταματά ούτε για μια στιγμή να δίνει τη μάχη για την πιο μικρή ανακούφιση και την πιο μεγάλη βελτίωση της ζωής του λαού στις παρούσες συνθήκες -

·          παρά να έχει για προμετωπίδα της:

·             Την έξωση από το προσκήνιο της Ιστορίας όλων των πολιτικών εκπροσώπων και όλης της τάξης του φιλοτομαρισμού. Που σημαίνει: Κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας και πέρασμα από την ιδιοποίηση των κερδών και τη συνακόλουθη «κοινωνικοποίηση» των ζημιών, στην κοινωνικοποίηση των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου.

·             Η παραίτηση από αυτή την προοπτική τότε – συνειδητά ή ασυνείδητα – συμβάλλει ώστε από την εξέγερση του Σικάγου, από τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, από τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, να έχουν απομείνει μόνο οι αγχόνες των εκμεταλλευτών. 

Θεσσαλονίκη, 28 Απριλίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΜΑ: «Η επίμονη άρνηση της Τουρκίας για αναγνώριση της γενοκτονίας Αρμενίων και Ελλήνων εκτρέφει τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό»

Η συστηματική εξόντωση 1.200.000 Αρμενίων από την Τουρκία είναι η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα. Ξεκίνησε στις 24 Απριλίου 1915 στην Κωνσταντινούπολη με τη δολοφονία 600 προυχόντων της Αρμενικής Κοινότητας με κυβερνητική διαταγή και κλιμακώθηκε συστηματικά βάσει οργανωμένου σχεδίου. Στο δρόμο της εξορίας, σε μια πορεία θανάτου, στις αφόρητες συνθήκες των ερήμων της Συρίας και της Μεσοποταμίας, εφαρμόσθηκε το επόμενο βήμα εξόντωσης Αρμενίων και Σύρων-Χαλδαίων και Ασσυρίων χριστιανών.

Η άρνηση της γενοκτονίας από την Τουρκία και οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν δεν συνιστούν μόνο έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού έναντι κυβερνήσεων και διεθνών θεσμών αλλά και ύβρη στα τραγικά θύματα μιας απροκάλυπτα εθνοκαθαρκτικής πολιτικής που η Οθωμανική αυτοκρατορία αρχικά και το κράτος των Νεοτούρκων στη συνέχεια εφάρμοσαν και στους πληθυσμούς των Ελλήνων (Ποντίων και Μικρασιατών). Η αποστροφή και η ασέβεια στις θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ενδεικτική μιας εθνικιστικής ιδεολογίας που εκφράζει τη μισαλλοδοξία της αποθρασυμένη από την ανοχή και την αδιαφορία που επικρατεί στο διεθνές σκηνικό. Αποτελεί ιστορική ευθύνη η αναγνώριση της γενοκτονίας για να αποτραπεί στο μέλλον η επανάληψη των φρικιαστικών πράξεων συστηματικής εξολόθρευσης πληθυσμών. Διαφορετικά, όσο η Τουρκία αντιπαραθέτει με προκλητικό τρόπο την επίμονη άρνησή της στην αναγνώριση του εγκλήματος αυτού, εκτρέφει επικίνδυνα στο εσωτερικό της κλίμα μισαλλόδοξου εθνικισμού και ρατσισμού με απρόβλεπτες συνέπειες.

Μάρκος Μπόλαρης

Καλός ήταν όσο κράτησε ο Καλλικράτης...

Κάποιος άλλος κύριος μετά τον Καλλικράτη θα έρθει να αναλάβει την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μετά τον Γιάννη Ραγκούση, έρχεται ένας άλλος υπουργός - ο Βούτσης - να γίνει ο σωτήρας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να φέρει τα πάνω κάτω σε όλες τις βαθμίδες. 

Οι προθέσεις, μπορεί να είναι καλές, ο στόχος περισσότερη Δημοκρατία, αλλά όπως λένε και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, "όταν μιλάμε με το θα, είναι σαν να μη μιλάμε". 

Οπότε περιμένουμε να δούμε το νέο Καλλικράτη.

Α! Και όλα αυτά θα ολοκληρωθούν μέχρι το 2016. Άρα οι επόμενες εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έχουν την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων. 

Σχολιαστής

 Βούτσης: Αλλάζει ο Καλλικράτης που αποδείχθηκε μια κολοβή μεταρρύθμιση

Στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης είναι να αλλάξει επί το δημοκρατικότερο το σύστημα εκλογής των δημοτικών και περιφερειακών αρχών, καταργώντας τον «Καλλικράτη» αλλά και τη «νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία που διέπει το ισχύον καθεστώς». «Ο Καλλικράτης αποδείχθηκε μια κολοβή μεταρρύθμιση», διαμήνυσε ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης.

Τις προθέσεις του υπουργείου Εσωτερικών για το ζήτημα αλλαγής του συστήματος εκλογής των δημοτικών και περιφερειακών αρχών αποκαλύπτει έγγραφο που υπογράφει ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Νίκος Βούτσης και διαβίβασε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση που είχε καταθέσει η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά για τις αλλαγές σχεδιάζει η κυβέρνηση στον «Καλλικράτη». Η Φώφη Γεννήματα ζήτησε ενημέρωση για τους λόγους απόρριψης του ισχύοντος καθεστώτος αλλά και για τις προτεινόμενες αλλαγές.

«Ο Καλλικράτης αποδείχθηκε μια κολοβή μεταρρύθμιση, η οποία συγκεντρώνει πλέον την κριτική του συνόλου σχεδόν των αυτοδιοικητικών, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, οι οποίοι ζητούν εκτεταμένη αναθεώρησή του, αν όχι την εκ βάθρων αλλαγή του» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης και σημειώνει πως το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα προτείνει το υπουργείο προς τους θεσμικούς φορείς της Αυτοδιοίκησης, τις πολιτικές δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία, «κινείται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση από τη νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία που διέπει το ισχύον καθεστώς. Στο έγγραφο του κ. Βούτση διατυπώνεται έντονη κριτική στον «Καλλικράτη», για τον οποίο αναφέρεται ότι «συνδέθηκε εξ αρχής και ευθέως με τις μνημονιακές υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και θεωρήθηκε το κατάλληλο θεσμικό όχημα για την υπηρέτηση των πολιτικών ακραίας λιτότητας στο χώρο της Αυτοδιοίκησης».

Πιο συγκεκριμένα όπως ενημερώνει τη Φώφη Γεννήματα «το υπουργείο προσανατολίζεται στην αλλαγή του ισχύοντος ακραία πλειοψηφικού συστήματος που διέπει την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών αρχών και τη συγκρότηση όλων των οργάνων, στην εσωτερική ανακατανομή των αρμοδιοτήτων υπέρ των συλλογικών και των δημοκρατικών εκλεγμένων οργάνων έναντι της σημερινής δημαρχοκεντρικής και περιφερειαρχοκεντρικής λειτουργίας, στην εκτεταμένη και σε βάθος ενδοδημοτική και ενδοπεριφερειακή αποκέντρωση, ώστε η Αυτοδιοίκηση να έρθει πιο κοντά στους πολίτες και τέλος στη θέσπιση πραγματικών συμμετοχικών θεσμών και διαδικασιών».

Ως προς τις γενικότερες αλλαγές, ο υπουργός Εσωτερικών αναφέρει ότι θα υπάρξει ενίσχυση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αυτοτέλειας των ΟΤΑ με ταυτόχρονη προαγωγή της δημόσιας λογοδοσίας και του κοινωνικού ελέγχου επί των πεπραγμένων των δημοτικών και περιφερειακών αρχών.

Αναφορικά με το χρόνο κατάργησης του Καλλικράτη ο Νίκος Βούτσης τονίζει πως η μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου θα πραγματοποιηθεί σταδιακά μέχρι το τέλος του 2016.

Επιστρέψαμε… !!!  

 Νάμαστε πάλι εδώ

Εδώ και αρκετό καιρό κάποια κείμενα από συνεργάτες του  μπλοκ μας φαίνεται ότι ενόχλησαν, έτσι στην αρχή είχαμε προσπάθεια να σπάσουν τους κωδικούς του μπλοκ,  από κάποια περιοχή των Αθηνών όπως μας ενημέρωσαν από την Google,  αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε τους κωδικούς, έπειτα όμως ήρθε καταγγελία προς την Google για το μπλοκ που έπρεπε να εκλέξει αν η καταγγελία ήταν σωστή, έτσι μέχρι να γίνει αυτό δεν μπορούσαμε να ανεβάσουμε κανένα κείμενο .

Σήμερα μας ήρθε η απάντηση της Google ότι η καταγγελία για το μπλοκ μας ήταν ψεύτικη και ότι μπορούμε πάλι να συνεχίσουμε κανονικά τις αναρτήσεις.

Λίγα λόγια και πάλι για το μπλοκ μας για να είμαστε ξεκάθαροι .

Σύμφωνα με τους κανόνες του blog:

Το Koyfaless.blogspot ανήκει, τόσο σε όλους μας, όσο και σε κανέναν μας. Εδώ δεν επιβάλλονται, ούτε απορρίπτονται απόψεις κανενός. Όπως δεν επιβάλλεται "κοινή γραμμή" στους συντάκτες από κανέναν. Συνεπώς θα βρείτε κείμενα με αντίθετες απόψεις.

Οι διαχειριστές έχουμε την ευθύνη και επεμβαίνουμε μόνο για την τεχνική επιμέλεια του blog και για την διατήρηση -όσο αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε ένα ελεύθερο χώρο- της κοσμιότητας και της τήρησης των βασικών κανόνων του ευπρεπούς διαλόγου και μέχρι εκεί.

Κάθε δημότης μπορεί να γίνει ανεξάρτητος τακτικός συντάκτης-μέλος του Koyfaless αρκεί απλά να το ζητήσει στέλνοντας ένα e-mail και χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση εκτός της τήρησης των λίγων βασικών κανόνων του blog.

Ως διαχειριστές ονόματα και στοιχεία συντακτών-μελών ή αποστολέων κειμένωνδεν δίνουμε και δεν μπορούμε να δώσουμε σύμφωνα με τους κανόνες του blog. Όποιος από τους συντάκτες μας το επιθυμεί μπορεί να αναφέρει μόνος του το όνομά του ως συντάκτης στα κείμενα του.*

Σκοπός της σελίδας είναι να υπάρχει για όλους ένα πραγματικά ελεύθερο βήμα όπου: 

- Να μπορούν να εκθέτουν τις απόψεις τους και τις σκέψεις τους.
- Να μπορούν προτείνουν δημόσια τις ιδέες τους.
- Να μπορούν να προβάλουν τα προβλήματα του τόπου τους.
- Να μπορούν να κάνουν καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα.
- Να μπορούν να καταγγέλλουν τις αυθαιρεσίες των  διαφόρων εξουσιών και θεσμών που (υποτίθεται) υπάρχουν για να υπηρετούν τους πολίτες.
- Να προβάλουν το δίκιο τους και ξεσκεπάσουν τους νομιμοφανείς τυράννους τους.
- Να έχουν φωνή και να ακούγονται. 

Επιδίωξη μας είναι να μπορούν όλοι να προβάλουν μέσω του blog τα θέματα που τους απασχολούν και να μπορούν να ενημερώσουν το κοινό για τα τοπικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. 

Επιδίωξη μας ως διαχειριστές είναι να διασφαλίσουμε την πρόσβαση όλων όσων το επιθυμούν να ακουστεί η φωνή τους. Και αυτό κάνουμε... Με το καλύτερο δυνατό τρόπο...

Όποιος θέλει και επιθυμεί να θέσει ένα θέμα μέσα από τη σελίδα μας μπορεί ελεύθερα να το κάνει  με τον πολύ απλό τρόπο: Απλά να μας στείλει με e-mail το κείμενο του και εμείς θα το αναρτήσουμε στο blog.

Ως διαχειριστές του blog δεν λογοκρίνουμε τα κείμενα κανενός και συνεπώς ΌΛΑ τα άρθρα που στέλνετε στο Koyfaless αναρτούνται (εκτός των υβριστικών κειμένων τα οποία επιστρέφονται στους συντάκτες τους για διόρθωση και ανασκευή). 

Δεν είναι δουλειά μας να κάνουμε λογοκρισία στα κείμενα και ούτε να πούμε σε κάθε έναν τι θα γράψει και ποια είναι η άποψη του. Αυτά τα κρίνουν οι αναγνώστες μας.

Δεν είναι δουλειά μας να κάνουμε αντίλογο (για να υπερασπιστούμε τρίτο) στις απόψεις ή την πίστη κανενός.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Tου Koyfaless.blogspot.gr

ΝΑΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΑΝΔΡΕΑ - Α.Μικρούτσικος Μ.Ρασούλης